Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Lublinie systematycznie kontroluje zarybienia podlegających mu obwodów rybackich. W sezonie wiosennym wykonano ponad 80 zarybień zarówno wód płynących jak i stojących w 46 obwodach rybackich. Objęły one rzeki Bug i Wieprz wraz z 8 ich dopływami: Liwiec, Brok, Por, Huczwa, Tyśmienica, Ciemięga, Krężniczanka i Bystrzyca. Równocześnie zarybiono 10 jezior Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego, a wśród nich: Bialskie Uścimowskie, Bikcze, Czarne Sosnowieckie, Cycowe, Krasne, Łukcze, Rogóźno, Uściwierz, Zagłębocze i Zienkowskie oraz 2 zbiorniki retencyjne - Zemborzycki i Nielisz.

W sumie do naszych wód wprowadzono 13 gatunków ryb, zarówno drapieżnych jak i spokojnego żeru, były to: pstrąg potokowy, lipień, miętus, szczupak, sandacz, węgorz, sieja, sielawa, lin, karaś pospolity, certa, świnka i karp.

Na uwagę zasługuje fakt, iż zarybienia sieją i sielawą jezior Krasne i Rogóźno w skali regionu są wyjątkowe, bowiem są to obiekty poza naturalnym zasięgiem ich występowania. Oba jeziora należą do pięciu najgłębszych zbiorników Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego, bowiem głębokość ich waha się od 24 m do 33 m max. gł. Wśród roślinności zanurzonej do głębokości ok. 5 m występują łąki ramienicowe, które stanowią potencjalne tarliska dla obu gatunków ryb. W klasyfikacji rybackiej zaliczane są do typu sielawowego, stąd też kontynuacja zarybień w/w gatunkami rozpoczętych w latach 70. XX wieku.

Pstrąg potokowy i lipień wprowadzane były do górnych odcinków rzek Wieprz i Bystrzycy wraz z dopływami na odcinkach klasyfikowanych jako „kraina pstrąga i lipienia”. Z kolei miętus wsiedlany został do środkowego biegu rzek Huczwa i Por, w których to warunki hydro-morfologiczne spełniają jego wymagania siedliskowe. Węgorz znalazł się w 4 jeziorach i 2 dwóch zbiornikach retencyjnych, zaś świnka i certa w rzece Bug i jej dopływie Liwiec.  Natomiast różne formy sortymentu materiału zarybieniowego, w tym: szczupaka, sandacza, karasia pospolitego, lina i karpia zasiliły właściwe obiekty hydrogeniczne, zgodnie z wytycznymi zawartymi w operatach rybackich.

Każdy materiał zarybieniowy posiadał aktualny certyfikat weterynaryjny świadczący o ich pochodzeniu i zdrowotności.

 

Marcin Kolejko, Kamila Bańka

Wydział Zarządzania Obwodami Rybackimi

i Gospodarki Rybackiej